» سیامند رحمان قهرمانی که نیرویی مخوف داشت
رحمان سیامند
سیامند رحمان، دارنده دو مدال طلای المپیک که به "قویترین ورزشکار معلول جهان" معروف بود، دیروز (یکشنبه ۱۱ اسفند) در ۳۱ سالگی به دلیل ایست قلبی درگذشت. آقای رحمان امروز در زادگاهاش، اشنویه (آذربایجان غربی) به خاک سپرده شد.
حمید علی صمیمی، رئیس پیشین فدراسیون جانبازان و معلولان ایران که پس از استعفا از این سمت به عنوان سرپرست این فدراسیون منصوب شده، در مورد درگذشت آقای رحمان به خبرگزاری ایسنا گفت: " تا جایی که من اطلاع دارم از نظر قلبی عارضه خاصی نداشت و هیچ وقت در این مورد صحبتی به میان نمیآورد، اما به دلیل افزایش وزن وی که تقریبا بالای ۲۰۰ کیلوگرم وزن داشت خود من به او توصیه میکردم برای چک آپ به تهران بیاید اما همیشه میگفت فعلا فرصتی ندارم و کار را به تعویق میانداخت."
به گفته مسئول بخش اورژانس بیمارستان اشنویه تیم پزشکی بلافاصله بعد تماس دریافتی از خانه سیامند رحمان، راهی محل شدند و عملیات احیا هم در منزل، مسیر انتقال و بیمارستان انجام شد اما این تلاشها در نهایت بیاثر ماند.
رئیس کمیته پزشکی کمیته ملی پارالمپیک ایران نیز اعلام کرد که در "معاینات پزشکی اشارهای به کوچکترین مشکل قلبی در وضعیت سیامند رحمان نشد و به همین دلیل وی مشکلی برای ادامه تمرین و ورزش نداشت".
او به خبرگزاری مهر گفت: "با وجودیکه وی خارج از تهران سکونت داشت و تمریناتش را هم به صورت غیرمتمرکز همانجا دنبال میکرد. آخرین معاینه پزشکی مرحوم رحمان همین دو ماه پیش در بیمارستان تخصصی سیدالشهدا اشنویه و با حضور تیم پزشکی اعزامی کمیته ملی پارالمپیک انجام شد."
زهرا چابکی همچنین در مورد شایعه ابتلای سیامند رحمان به ویروس کرونا گفت: "در مورد ویروس کرونا و مبتلا شدن احتمالی مرحوم رحمان به آنچه باعث مرگش شده، مرکز بهداشت و درمان اشنویه باید اظهارنظر کند. در گزارش پزشکی که من در جریان آن قرار گرفتهام، هیچ اشارهای به این مسئله نشده است."
قهرمان خندان، قویترین ورزشکار معلول جهان
سیامند رحمان اول فروردین ۱۳۶۷ در شهرستان اشنویه متولد و در سالهای کودکی به فلج اطفال مبتلا شد.
گفته میشود که او در ۲۰ سالگی بدون داشتن سابقه وزنهبرداری در اردوی تیم ملی تست داد و با بالا بردن وزنه ۱۲۰ کیلوگرمی به تیم ملی ایران دعوت شد.
به گزارش خبرگزاری فارس آقای رحمان در همان سال و در حالی که تنها ۱۵ روز با تیم ملی وزنه برداری جانبازان و معلولین ایران تمرین کرده بود، توانست در مسابقات جهانی نیوجرسی آمریکا (۲۰۰۸) رکورد جوانان جهان را ۷۲/۵ کیلوگرم ارتقا دهد و مدال طلا بگیرد. این اولین حضور ورزشی سیامند رحمان در خارج از مرزهای ایران بود.
اما شاید بتوان پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن را نقطه عطف زندگی سیامند رحمان دانست. آقای رحمان در حالی با ۲۸۰ کیلوگرم و با فاصلهای قابل توجه مدال طلای پارالمپیک را گرفت و رکورد این مسابقات را شکست که قبلا در مسابقات جهانی امارات با ۲۹۱ کیلوگرم رکورد جهان را شکسته بود.
این در حالی است که سیامند رحمان آماده شکستن رکورد ۳۰۱ کیلوگرم شده بود اما پیش از آن که روی تخته برود، اعتراض وزنهبردار کره ای به رای داور و زمانی که برای رسیدگی به این شکایت گذشت، موجب شد بدن قهرمان ایرانی سرد شود و نتواند برای رکوردی که میخواست تلاش کند.
در فاصله المپیک لندن تا ریو، سیامند رحمان هم مدال طلای جهان را گرفت و هم مسابقات آسیایی، اما در برزیل بود که او توانست آرزوی ناکام لندن را محقق کند.
سیامند رحمان در پارالمپیک ریو نه تنها رکورد لندن را شکست بلکه با رسیدن به حدنصاب ۳۱۰ کیلوگرم شاهکار کرد. این در حالی بود که رکورد نفر بعدی فقط ۲۳۵ کیلوگرم بود.
عملکرد فوقالعاده در کنار چهره دوستداشتنی سیامند رحمان موجب شد او محبوبیت زیادی در ایران پیدا کند و حتی محمد رویانیان، مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس نیز با او قرارداد امضا کرد.
پس از المپیک ریو آقای رحمان در مسابقات پاراآسیایی جاکارتا ۲۰۱۸ و قهرمانی جهان قزاقستان ۲۰۱۹ هم درخشید و طلا گرفت.
او شانس اصلی کسب مدال طلا در پارالمپیک توکیو ۲۰۲۰ نیز بود، که این بار نه وزنههای سنگین که مرگ جلوی این قهرمان نامدار را گرفت.